Aby zapobiegać powikłaniom zaburzeń naczyniowych należy kontrolować stan swoich naczyń, szczególnie będąc w grupie wysokiego ryzyka. Odpowiednio wcześnie wprowadzona diagnostyka i leczenie pozwola na podjęcie działań, które pozwolą uniknąć poważnych powikłań.
Dlaczego należy leczyć niewydolność?
Układ krążenia składa się z naczyń tętniczych, żylnych i limfatycznych. Ich prawidłowe funkcjonowanie niezbędne jest do utrzymania odpowiedniego stanu utlenowania i odżywienia tkanek. W przypadku niewydolności naczyń może dojść do groźnych patologii. Funkcją żył jest tłoczenie odtlenowanej krwi w kierunku serca, wbrew sile grawitacji. Aby było to możliwe, w budowie żył obecne są zastawki zapobiegające cofaniu się krwi i zaleganiu jej w naczyniach.
Jeśli niewydolność naczyniowa utrzymuje się długotrwale, zaczyna dochodzić do powstawania stanów zapalnych, a w stanach ciężkich-końcowym stadium mogą być zakrzepice żylne oraz owrzodzenia. Niezwykle groźnym stanem jest zatorowość płucna – niesie za sobą zagrożenie życia.
Układ żylny człowieka budują naczynia żylne położone powierzchownie, tuż pod skórą, jak i głęboko. Skrzep krwi powstający w żyłach głębokich (zwykle kończyn dolnych) przemieszcza się do płuc zwężając lub całkowicie zamykając tętnicę płucną. U pacjenta pojawiają się wtedy duszności, kaszel, ból w obrębie klatki piersiowej, omdlenie. Może dojść do niedotlenienia wszystkich narządów.
Przewlekła niewydolność żylna powoduje również ciągle utrzymujące się nadciśnienie żylne. Oddziałuje ono na mikrokrążenie, uszkadzając je. Doprowadza to w początkowym etapie do wystąpienia zmian skórnych, a w bardziej zaawansowanym stadium do pojawienia się otwartych ran czyli owrzodzeń.
Aby zapobiegać powikłaniom zaburzeń naczyniowych należy kontrolować stan swoich naczyń, szczególnie będąc w grupie wysokiego ryzyka. Wizyta kontrolna u flebologa, który wykona usg dopplera, aby sprawdzić stan naczyń, wykluczy zaburzenia lub pozwoli wszcząć wczesne leczenie, znacznie zmniejszając ryzyko progresji zmian.
