Badaniem dedykowanym dla sprawdzenia stanu naszych naczyń jest badanie USG. Jest to najlepsza metoda oceny zmian morfologicznych i funkcjonalnych. Procedurę taką wykonuje lekarz za pomocą aparatu USG.
Czym jest badanie USG żył
Badanie ma za zadanie uwidocznić wygląd, zobrazować występowanie ewentualnych zmian zakrzepowych lub pozakrzepowych oraz sprawdzić stan zastawek żylnych. Procedura daje nam odpowiedź czy naczynia są wydolne czy nie oraz czy są drożne.
Badanie składa się z kilku etapów. Etapy mogą być wykonywane równocześnie lub oddzielnie.
I etap
W pierwszym, poszukiwana jest najgroźniejsza możliwa patologia czyli zakrzepica. Sprawdzane jest czy w świetle naczyń nie ma zmian mogących odpowiadać świeżej lub przebytej zakrzepicy. W tym celu wykonuje się dokładne badanie oraz przeprowadza próbę uciskową. Próba uciskowa polega na cyklicznym uciskaniu naczyń. Jeżeli w świetle naczynia występuje skrzep to nie jest możliwe całkowite zamknięcie światła żyły w wyniku przyłożonej siły. Widzimy wtedy, że niezależnie od siły jaką przykładamy, naczynie nie zamyka się całkowicie. Jeżeli w świetle naczynia nie ma żadnych zmian to bez problemu możemy zamknąć jego światło.
Badanie obejmuje naczynia miednicy mniejszej oraz wszystkie główne naczynia kończyn dolnych wraz z naczyniami znajdującymi się wewnątrz mięśni – naczynia śródmięśniowe. Możliwe jest poszerzenie badania o inne okolice jak np. okolice intymne, kończyny górne czy klatka piersiowa. W uzasadnionych przypadkach konieczne może być zbadanie naczyń szyi. Finałem tej części badania ma być wystawienie diagnozy o braku lub obecności zakrzepicy żył głębokich.
II etap
Kolejny etap ma uwidocznić funkcję zastawek żylnych. W tym celu, w pozycji stojącej wykonuje się badanie z użyciem funkcji dopplerowskiej. Procedura polega na ucisku dłonią na kończynę. Ma to wymusić przepływ krwi w naczyniach i umożliwić ocenę fali zwrotnej. Do postawienia diagnozy konieczna jest ocena długości czasu powrotu krwi. Jeżeli czas jest wydłużony to mówimy o niewydolności żylnej.
III etap
Oba opisane wcześniej etapy przeprowadzamy analogicznie dla oceny naczyń powierzchownych. W przypadku, gdy mamy do czynienia z chorobą naczyń (z żylakami, zakrzepicą) staramy się również zaplanować możliwości terapeutyczne. W związku z tym oceniamy przebieg naczyń, ich położenie i średnice. Zwracamy uwagę na połączenia międzynaczyniowe, grubość ścian i ewentualne zmiany w ich wnętrzu.
Dobór odpowiedniej metody jest bardzo ważnym i trudnym zadaniem. Dla podjęcia poprawnej decyzji konieczna jest ocena anatomii, budowy oraz stanu żył. Czynniki te mogą wykluczać wykonanie danej metody i powinny skłaniać badacza do innej.
