Owrzodzenie to specyficzny rodzaj rany. Pojęciem tym określa się ubytek powierzchni tkanki powstały w wyniku jej martwicy i rozpadu. Najczęściej powstają w przebiegu chorób przewlekłych, takich jak zaburzenia układu krążenia – żylne lub tętnicze. Czasem, choć rzadziej, owrzodzenie powstaje na skutek powikłania po urazie lub w przypadku długiego leżenia (owrzodzenia odleżynowe).
Rodzaje owrzodzeń i ich leczenie
Owrzodzenia w przewlekłej niewydolności żylnej, powstają wtedy, kiedy krew nie jest efektywnie tłoczona z obwodu do serca i dochodzi do zastojów. Przy braku leczenia, po jakimś czasie skóra staje się napięta, swędzi, a drobne rany i uszkodzenia mogą być punktem wyjścia do rozwoju owrzodziałej rany. Najpoważniejszym powikłaniem przewlekłej niewydolności żylnej są owrzodzenia goleni.
Owrzodzenia mogą również powstawać w przebiegu miażdżycy, czyli choroby tętnic. W niedokrwionych naczyniach, w wyniku rozpadu blaszki miażdżycowej może dojść do owrzodzenia miażdżycowego.
Owrzodziałe rany powstają także w przebiegu zespołu stopy cukrzycowej. To bardzo niebezpieczne powikłanie nieleczonej lub źle leczonej cukrzycy.
Ten rodzaj ran w większości przypadków nie ulega samoistnemu zagojeniu, konieczne jest szybkie podjęcie leczenia na które składa się farmakologia (leki), leczenie miejscowe i chirurgiczne.
